FRAGMENTOS A - 156-160.

Cuadernos Soliloquios

3 de enero  2016.

160.
Debo confesar que estoy a punto de abandonar toda la actividad de búsqueda, creación, investigación cultural, en los terrenos en los que llevo más de cuarenta años haciendo y buscando y creando e investigando, es decir, en los terrenos del pensamiento, de la filosofía, de la literatura, del arte plástico. Y de todos esos campos juntos formando una unidad.
Confieso que estoy a punto de abandonar dicha actividad, o al menos, no pasarla al papel, y si la pasase no publicarla o no darla a conocer, aunque sea con los medios modestos de que dispongo, pequeñas ediciones en papel o en dvd, pequeñas publicaciones en distintas redes de internet, distintos envíos…
Porque aunque esto no se pueda decir, llevo décadas enviando, de una manera o de otra, parte de dicha obra, a miles de personas, instituciones… miles, miles literalmente, posiblemente más de diez mil… a muchas varias veces, en estos años… de estos oficios anteriormente indicados, personas dedicadas a la crítica, autores en distintas actividades, directores de revistas, de museos, de galerías, marchantes, etc.
Y todo, todo son silencios, o casi todo son silencios…
Me digo a mi mismo, mi trabajo cultural tiene que ser muy nefasto o de muy poca calidad, porque no va a estar todo el mundo equivocado y yo en lo cierto, no todo el mundo va a tener mala voluntad ante mi obra y yo estar en lo cierto…
Por lo cual llego algunos días a la conclusión, de que la obra Cuadernos, en su totalidad, ol en sus vertientes filosóficas o literarias o plásticas o ensayísticas no tiene ningún valor, es una obra mediocre, quizás de un valor de tres sobre una escala del cero al diez.
Pero otros días me digo, aunque sea una obra modesta y mediocre, no merece tener un pequeño lugar, no merece una recensión de media página en alguna revista de filosofía o de cultura o de poesía o de teatro o de novela o de nesayo o de pensamiento o de teología o de pintura o de fotografía o de arte plástico…
Me pregunto es que todo lo que se publica y se alaba, y se menciona y se hace referencia, todo tiene un valor de siete o de diez, no hay mucho que tiene el mismo valor que mi obra Cuadernos…
Hoy estoy hablando mucho de mí. Cosa que quién me conoce me parece absurda y no me gusta. Pero quizás sea la desesperación del que está toda la vida laborando y cosechando y criando uva, y a nadie le interesa la uva que produce, ni el vino que ha fabricado… es la tristeza de la pena y quizás con mucho de desesperación…
Hasta la saciedad he propuesto, desde hace décadas se hagan centros documentales o archivos, dónde se puedan por géneros o artes conservar la actividad cultural, de miles de autores, que no tienen ningún lugar en su sociedad y en su época, para que al menos se conserven esas obras para el futuro… un centro o archivo documental de poesía, o de novela o de ensayo o de filosofía o de arte… y de forma online, se puedan conservar o en forma de papel o en forma de fotografía, quizás así no se perdería tanta producción cutlural, aunque sea mediocre… quizás así, se viese dentor de cien años, que quizás no sea tan mediocre, quizás a la luz de dentro de cien años, se vería de otra forma, se vería que se adelantó o se vería que aún es más nefasta… pero al menos quedaría una esperanza de algo…
Pero esta idea nadie recoge el guante, aunque si existe en mi país, de teatro y de música, pero no de poesía, no de novela, no de ensayo, no de artículos periodísticos, no de pintura, etc. Y tendría un coste mínimo, y podrían hacerlo museos o fundaciones o bibliotecas, que tuviesen un archivo territorial concreto o nacional o regional o provincial…
Vivimos en una época que sabemos cuántos panaderos o bares existen en un territorio, pero no sabemos cuántos poetas o pintores o pensadores o matemáticos… y sus obras, en la mayoría de los casos se pierden…
A veces, pienso y me pregunto si esto de dedicarse a la creación cultural, sea el género que sea, o la especialidad o el arte o la actividad que sea, a veces me pregunto si esto no será una pequeña enfermedad, un pequeño síndrome, una especie de curación de algún trauma que alguno lleva y no sabe dónde está y en qué consiste, y cómo curarlo y como sobrellevarlo…
Paz interior y pan y paz política para todos. Buen día.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Cuadernos Soliloquios

3 de enero  2016.

159.
¿Qué artículo periodístico tengo yo que escribir para que sea considerado una pequeña obra maestra, qué libro de poesías tengo que pensar y redactar para que sea considerada de valor, qué libro de ensayos de filosofía tengo que pensar y escribir y redactar para que los demás me lo admitan como un libro de filosofía válido, para que los profesores de universidad lo tengan como otro entre tantos o entre miles, qué serie de pinturas o de obras de arte tengo yo que construir o fabricar o realizar para que los gestores del arte plástico le den un valor, qué tengo que… para que los gestores de la obra cultural le den un valor y ocupe un pequeño lugar en el mundo de la cultura, sea a nivel regional o provincial o nacional o continental…?
¿Y usted que estará como yo, qué tiene que construir o pensar o fabricar o producir en su actividad cultural para que las elites que gestionan la industria cultural, pública o privada muestren algún interés…?
159.
What newspaper article I have to write to be considered a small masterpiece, which book of poems have to think and writing to be considered of value, what book of essays on philosophy have to think and write and write for others I support it as a book of true philosophy, that university professors have it as one among many thousands or what series of paintings and works of art I have to build or produce or conduct for managers of plastic art give a value, do I have to ... for managers of cultural works give a value and occupies a small place in the world of culture, whether at the regional or provincial or national or continental level ...?
And you to be like me, you have to build or think or manufactured or produced in their cultural activity for the cultural elites who manage public or private industry show some interest ...?
159.
Welche Zeitungsartikel habe ich zu schreiben, um als ein kleines Meisterwerk, das Buch der Gedichte zu denken haben und Schreiben von Wert angesehen werden kann, welche Sammlung von Essays über Philosophie zu denken und schreiben und schreiben für andere ich unterstütze es als ein Buch der wahren Philosophie, dass Hochschulprofessoren haben es als eine unter vielen Tausenden oder welche Reihe von Gemälden und Kunstwerken habe ich zu bauen oder zu produzieren oder führen für Manager der bildenden Kunst geben einen Wert, muss ich ... für Führungskräfte kultureller Werke geben einen Wert ein und befindet sich in einem kleinen Ort in der Welt der Kultur, ob auf regionaler oder Provinz oder nationaler oder kontinentaler Ebene ...?
Und Sie wie ich, Sie haben zu bauen oder zu denken oder hergestellt oder produziert in ihren kulturellen Aktivitäten für die kulturellen Eliten, die öffentlichen oder privaten Industrie zeigen, ein gewisses Interesse zu verwalten ...?

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Cuadernos Soliloquios

3 de enero a las 8:58 · 2016.

158.
Independientemente de que la obra Cuadernos o Ensayos o Soliloquios, que contiene cuarenta mil páginas escritas, veinte millones de palabras. Independientemente de que dicha obra, sea mediocre o no lo sea, que una obra así, de ese tamaño y extensión, con la multitud de temas y de registros estéticos y de lenguajes y de preguntas y de cuestiones y de datos, y de combinación de géneros y de artes.
Que una obra así, sea hecha por la firma que sea, o por la persona que sea, que una obra así, no tenga ningún lugar en el mundo cultural de su sociedad, ni a nivel provincial, ni a nivel local, ni a nivel regional, ni a nivel nacional…
Que una obra así, no ocupe al menos el último lugar, en la producción cultural literaria-filosófica-ensayística de su sociedad… quiere decir, lamento decirlo, que la sociedad en la que se ha fabricado esa obra, independientemente del valor intrínseco que tenga, pero una obra así, es decir, un libro en cuarenta tomos y cuarenta mil páginas, de un único autor y de un único título, que no ocupe un pequeño lugar en el mundo cultural… quiere decir, y reitero lamento decirlo, que la sociedad en la que ha sido fabricada está herida de muerte, por no utilizar otros adjetivos menos suaves, y que los gestores de la cosa cultural, tanto a nivel de la empresa pública o de la empresa privada son unos ciegos o unos paralíticos… incluso admitiendo que una obra así, sea nefasta en su calidad, en sus contenidos, en su esencialidad, en sus temas, en todo…
Pero que una obra, de un único autor, de un único título, de un sesgo literario y filosófico predominantemente, una obra en extensión, una de las tres obras más extensas de todos los tiempos y de todas las épocas no tenga un lugar, aunque sea el último en su propia cultura y sociedad, quiere decir que esa sociedad y esa cultura está herida de muerte…
Porque Darger y otros autores, en lengua inglesa y en Estados Unidos, obras extensas, sin entrar en califacaciones de su valor y de su calidad, tienen un lugar en la cultura norteamericana…
Todos hablan del idioma castellano o español, todo el mundo le hace homenajes y todo el mundo canta loas en su honor, y después la obra escrita en ese idioma, quizás la obra, de un único título y un único autor, no obras completas, sino una única obra, hecha durante más de cuarenta años, no existe en su mundo social, ni cultural… algo, algo está corrompido en esa sociedad y en esa cultura y en ese idioma. Lamento decirlo, lamento escribirlo, pero más lamento padecerlo, y desde luego ni quiero ofender a nadie, ni deseo ofender a nadie, pero esta es la realidad y esta es la verdad…
158.
A work of art considered today to be of worth has to be signed by four types of companies: the author of powerful international dealers and gallery owners, the international renowned collectors, critics and for university museums of high standard in the arts.
If these four firms meet in the work of an author, the author goes up, if these four types of firms are not met, the author, or climbs the ladder of value and worth, of rising prices, or the gradual inclusion of his work or it makes more economic and cultural and artistic value.
Or descends gradually.
The current situation is that the value of a work of art or an artist, and not have to compete with their region, country or society, or includo continent or culture, but with everyone. Therefore, in the coming years and decades we will see how most artists and autroes, Iran reduced its value, having to compete with a global market of hundreds of thousands of artists, artworks million.
But also happen to analyze the past, a century poetry of a country or language, will have to compete not only with his country or society or state or tongue, but with all his continent, but also with all their civilization or culture. But in addition to what was done in that century, around the world ...
We'll see how many values have to be diminishing its aesthetic and artistic and conceptual value and monetary value of trade ... and this, this will happen in all the arts, in all ...
158.
Ett konstverk anses idag vara av värde måste undertecknas av fyra typer av bolag: författaren av kraftfulla internationella återförsäljare och gallerister, de internationella kända samlare, kritiker och för universitets museer hög standard i konst.
Om dessa fyra företag möter i arbetet av en författare, går författaren upp, om dessa fyra typer av företag inte är uppfyllda, författaren, eller klättrar stegen av värde och värde, med stigande priser, eller den gradvisa införandet av hans arbete eller det är mer ekonomiskt och kulturellt och konstnärligt värde.
Eller ned successivt.
Den nuvarande situationen är att värdet på ett konstverk eller en konstnär, och inte konkurrera med deras region, land eller samhälle, eller includo kontinent eller kultur, men med alla. Därför under de närmaste åren och årtiondena kommer vi att se hur de flesta artister och autroes, Iran minskat värde, att behöva konkurrera med en global marknad av hundratusentals konstnärer, konstverk miljoner.
Men också hända att analysera det förflutna, ett sekel poesi i ett land eller språk, måste konkurrera inte bara med sitt land eller samhälle eller stat eller tunga, men med all sin kontinent, men också med all sin civilisation eller kultur. Men utöver vad som gjordes i detta århundrade, runt om i världen ...
Vi får se hur många värden måste minska sin estetiska och konstnärliga och begrepps värde och värdet av handeln ... och detta kommer detta att ske i alla konster, i alla ...

++++++++++++++++++++++++++++++++++

157.

            Rellenando huecos de numeración, no sé si es que fue un error al numerar, o es que en este número o párrafo existía un video o una imagen.

            De todas formas, estos párrafos tienen una de sus finalidades-intereses-metas intentar que todos entendamos y comprendamos mejor al ser humano. A usted y a mí y a los demás.

            Pero me da la sensación que escribo para la nada, pinto para la nada. O lo que es lo mismo para nadie…

             Estos párrafos también forman y conforman una “parte” más de la obra Cuadernos o Enciclopedia o Pensamientos…

+++++++++++++

Cuadernos Soliloquios

3 de enero a las 8:45 · 2016.

156.
No olvidemos en cuanto al texto y contenido del texto, un texto escrito en hojas de plata y con letras de otro, y el mismo texto escrito con lápiz y en papel higiénico, en cuanto al texto escrito tiene el mismo significado y la misma esencialidad.
En cuanto al continente o al significante no es lo mismo, pero en cuanto al contenido y al significado es el mismo.
Ciertamente el contenido y el continente y el significante y el significado y la materia y la forma van relacionadas y van unidas. Y ciertamente el contenido y el continente se complementan y se amplifican su valor. Ciertamente.
Pero un libro publicado en reprografía, si tiene el depósito legal, y tiene una cantidad mínima de páginas, que son las dos características que existe la ley en Hispania para que algo sea libro. Ni siquiera exige el ISBN, sino el depósito legal…
Por tanto, un texto con esas dos características es un libro, y como libro, tenga diez o tres mil millones de ejemplares de publicación.
En consecuencia, un libro es un libro, en cuanto a la esencia del significado y del texto. Que después sea excelente o menos excelente, es otra cuestión.
Es fácil comprobarlo, cuánto daríamos hoy, por encontrar un libro del siglo doce escrito en lengua romance, sea española o catalana o francesa o italiana, aunque estuviese “escrito en rollos de papel higiénico, y aunque no fuese una obra genial, sino una obra modesta…”.
Pero si en vez de encontrarnos un libro escrito en papel higiénico, aunque no haya sido publicado, ni editado, del siglo quince o doce o diecisiete, sino que encontramos un libro escrito y publicado, en autoediciones mínimas y modestas, en reprografía, unido con un gusanillo, y no tiene editor, sino autoeditor… y el autor o escritor o pensador, no tiene importancia. Entonces ese libro, simplemente por todas esas características nadie lo mira, nadie lo valora, nadie lo aprecia…
Y lo mismo, o casi similar, en el resto de las artes, evidentemente adaptando a cada situación y a cada concreción o a cada saber o cada especialidad. Y esto en todo o en casi todo…
156.
Đừng quên vào văn bản và nội dung của văn bản, một văn bản viết bằng bạc lá và các chữ cái khác, và cùng một văn bản viết bằng bút chì và giấy vệ sinh, như các văn bản bằng văn bản có cùng một ý nghĩa và bản chất giống nhau.
Đối với các châu lục hoặc các signifier nó là không giống nhau, nhưng nội dung và ý nghĩa là như nhau.
Chắc chắn các nội dung và châu lục này và các signifier và biểu thị và vấn đề và hình thức có liên quan và đi lại với nhau. Và chắc chắn nội dung và lục bổ sung và khuếch đại giá trị của họ. Chắc chắn.
Nhưng một cuốn sách xuất bản Reprographics, nếu bạn có tiền gửi quy phạm pháp luật, và có một số lượng tối thiểu của các trang, mà là hai đặc điểm đó có một luật cho một cái gì đó để được Hispania cuốn sách. Nó thậm chí không yêu cầu ISBN, nhưng tiền gửi quy phạm pháp luật ...
Vì vậy, một văn bản với hai tính năng này là một cuốn sách, và như là một cuốn sách, với mười ba tỷ bản sao được công bố.
Theo đó, một cuốn sách là một cuốn sách, về ý nghĩa và nội dung của văn bản. Mà sau đó là tuyệt vời hoặc ít tuyệt vời, nó là một câu hỏi khác.
Nó rất dễ dàng để kiểm tra, bao nhiêu chúng tôi sẽ ngày hôm nay, để tìm một cuốn sách viết bằng ngôn ngữ lãng mạn thế kỷ thứ mười hai, cho dù Catalan hoặc tiếng Tây Ban Nha hoặc tiếng Pháp hoặc tiếng Ý, nhưng đã được "viết trên cuộn giấy vệ sinh, và mặc dù đã có một công việc tuyệt vời, nhưng một công việc khiêm tốn ... ".
Nhưng thay vì tìm một cuốn sách được viết trên giấy vệ sinh, mặc dù nó chưa được công bố hoặc sửa mười lăm hay mười hai hay mười bảy thế kỷ, nhưng chúng tôi tìm thấy một cuốn sách được viết và xuất bản ở mức tối thiểu và khiêm tốn tự xuất bản, sao chụp, cùng với một con sâu, và không soạn thảo, nhưng ... nhà xuất bản máy tính để bàn và các tác giả hoặc nhà văn hay nhà tư tưởng, không quan trọng. Vì vậy, cuốn sách mà chỉ đơn giản bởi vì tất cả những tính năng không ai đang tìm kiếm, không ai đánh giá cao, không ai đánh giá cao ...
Và giống nhau, hoặc gần như giống nhau, trong nghệ thuật khác, rõ ràng phù hợp với từng tình huống và từng thực hiện hoặc từng biết hoặc từng chuyên ngành. Và đó là tất cả hoặc gần như tất cả các ...